โรคหอบหืด เกิดจากการอักเสบเรื้อรัง ของหลอดลมทำให้เยื่อบุผนังหลอดลม ตอบสนองต่อสิ่งกระตุ้นภายในและจากสิ่งแวดล้อมมากกว่าปกติ ส่งผลทำให้หายใจไม่สะดวก และมีเสียงหวีด แน่นหน้าอก หอบเหนื่อย ไอเรื้อรังโดยเฉพาะในเวลากลางคืนและช่วงเช้ามืด ยิ่งตอนเปิดคลิปโป๊หีก็แทบจะหายใจไม่ออกด้วยซ้ำ อาการหอบนี้จะเกิดขึ้นได้กับทุกเพศทุกวัยทำให้เสียชีวิตได้หากมีอาการที่รุนแรง หอบหืดไม่ใช่โรคติดต่อแต่สามารถถ่ายทอดทางพันธุกรรมได้ และต้องระวังทุกครั้งที่เปิดคลิปโป๊หีดูเพราะร่างกายอาจจะช็อคเนื่องจากหายใจไม่ทัน
โรคหอบหืดและโรคหืด เป็นโรคเดียวกัน บางครั้งจะเรียกหอบหืดในกรณีที่ผู้ป่วยมีอาการของหอบร่วมด้วย แต่อาการผู้ป่วยบางรายจะไม่มีอาการหอบ มีเพียงแค่อาการไอเรื้อรัง หายใจมีเสียงหวีด ซึ่งเกิดจากการอักเสบในหลอดลม และมีหลอดลมตีบแต่ไม่ถึงขั้นหอบ อาการหอบจะเกิดกับผู้ป่วยที่มีหลอดลมตีบที่รุนแรงและเป็นสาเหตุของการไอเรื้อรัง
อาการของโรคหอบหืดหรือโรคหืด
มีอาการไอต่อเนื่องมานาน 2-3 สัปดาห์ เวลาหายใจก็จะมีเสียงหวีด และอาจจะมีอาการอื่นร่วมด้วย เช่น แน่นหน้าอก สังเกตตอนที่เปิดคลิปโป๊หีแล้ว หายใจไม่สะดวกเหนื่อยหอบอาการหนักก็จะทำให้หายใจไม่ออกไม่สามารถรับออกซิเจนเข้าสู่ร่างกายได้และไม่สามารถนำคาร์บอนไดออกไซด์ออกจากร่างกายได้ ทำให้ต่อระบบหายใจล้มเหลว ถึงขั้นหมดสติและเสียชีวิต
สาเหตุของโรคหืด
โรคหืดหรือหอบ เกิดจากการอักเสบของหลอดลมเรื้อรัง และหลอดลมที่มีความไวต่อสิ่งที่มากระตุ้นผิดปกติ ทำให้เกิดโรคหืด ได้แก่ สารก่อภูมิแพ้ ในและนอกครัวเรือนเช่น ไรฝุ่น ฝุ่น บางคนนอนดูคลิปโป๊หีบนเตียงเดิมไม่ยอมซักก็อาจจะมีไรฝุ่น เกสรดอกไม้รังแคสัตว์ รวมไปถึงสารก่อมะเร็งพิษในอากาศ ไอระเหยน้ำมัน สารเคมี ควันบุหรี่เป็นต้น หรือการติดต่อจากเชื้อไวรัสแบคทีเรีย และเชื้อราในอากาศ สภาพอากาศที่เย็นและแห้งก็จะกระตุ้นให้เกิดอาการหอบหืดได้ด้วย ในสภาพอากาศที่เย็นและแห้งและไม่มีความชื้นจะกระตุ้นให้หลอดลมเกิดการหดตัวจะส่งผลให้ผู้ป่วยหายใจด้วยลำบากและมีการหอบหืดกำเริบขึ้นได้
วิธีสังเกตอาการเบื้องต้น
อาการที่เป็นการส่งสัญญาณของโรคหอบหืดมีทั้งหมด 3 ปัจจัยคือ ไอเรื้อรังเหนื่อยหอบหายใจมีเสียงหวีด แล้วพบว่าเรามีครบทั้ง 3 ประการ ก็จะทำให้เพิ่มความที่น่าจะเป็นของโรคหืด แต่อย่างไรก็ดีควรจะทดสอบเพื่อวินิจฉัยโรคหืดในผู้ป่วยที่มีอาการไอเรื้อรัง หรือลองสังเกตตัวเองว่าตอนดูคลิปโป๊หีมีอาการผิดปกติเกิดขึ้นหรือไม่
การดูแลผู้ป่วยโรคหอบหืด
ผู้ป่วยควรจะมียาประจำตัวในการรักษาได้แก่ ยาสูดพ่น ยากิน และยาฉีดยา ในการรักษาหอบหืดยากินจะรักษาได้ช้ากว่าเพราะว่าในยากินจะต้องผ่านกระบวนการดูดซึมในร่างกาย จะแตกต่างจากยาพ่นซึ่งจะสามารถเข้าถึงหลอดลมได้ทันทีที่ผ่านเข้าไป และมีผลข้างเคียงต่ำกว่า